Tegoroczny koniec astronomicznego lata i początek jesieni, gdy dzień jest równy nocy, zapamiętany zostanie przez członków i sympatyków Towarzystwa Seniorów SŁONECZKO jako dzień smażenia śliwkowych powideł. Przygotowania rozpoczęto od poszukiwania dużego kotła miedzianego, których niewiele już pozostało w gospodarstwach. Gdy ten już był, śliwki węgierki zakupiono na miejscowym targowisku, gdyż te w okolicznych sadach naszych członkiń zmroziły wiosenne przymrozki. Przed smażeniem grupa pań z „powidłowym doświadczeniem” umyte śliwki odpestkowała, wsypała do kotła i rozpoczęto mieszanie. Do mieszania wykorzystano długą drewnianą kopyść przypominającą literę – L nazywaną dawniej – bocianem. Gdy śliwki uzyskały satysfakcjonującą konsystencję, po ponad ośmiu godzinach, zostały przełożone do glinianych naczyń a następnie do słoików oklejonych okazjonalna etykietką. Aby śliwkową tradycję przypomnieć szerszemu gronu smażenie powtórzono na senioralnej biesiadzie w plenerach Ośrodka Wypoczynkowo-Szkoleniowego PORTUS w Lubaszu.W imprezie uczestniczył Proboszcz ks. kan. Maciej Grześ, który ze znawstwem zapamiętanym z dzieciństwa przewodniczył ekipie mieszaczy powideł.Uczestnicy i Goście mogli osobiście uczestniczyć w procesie przygotowania śliwkowego smakołyku, który był przedmiotem degustacji i konsumpcji tradycyjnych kanapek z masłem i powidłami. Każdy otrzymał również napełniony słoik dla domowników.

Organizatorzy zorganizowali również dobrowolną zbiórkę na rzecz powodzian. Hojność seniorek i seniorów pozwoliła na zebranie i przekazanie na konto CARITAS POLSKA znaczącej kwoty dla tych, którym woda zabrała często cały dorobek życia.

Barbara i Zygfryd Kozerowie